مزایا و معایب پروتئین

پروتئین ها زنجیره‌های بلندی از اسیدهای آمینه هستند که یک زنجیره مولکولی را تشکیل می‌دهند. در این مقاله به انواع مختلف پروتئین‌ها و عملکرد و نحوه طبقه بندی آن‌ها خواهیم پرداخت. با توجه به مطالعات انجام شده در این باره وظیفه اصلی همه پروتئین‌ها ساختن بافت‌ها در بدن ما با اتصال سلول‌ها به یکد یگر از طریق پیوندهای پپتیدی آن است.پروتئین‌ها دارای چهار سطح هستند که می‌توانند وجود داشته باشند: ساختار اولیه، ثانویه، سوم و چهارم. ساختار اولیه به ترتیب/توالی بقایای اسیدهای آمینه در ستون فقرات پلی پپتیدی اشاره دارد. در حالی که ساختار ثانویه شامل پیوند هیدروژنی بین اتم‌ها است که باعث چین‌خوردگی یا خمش می‌شود مانند: تشکیل رشته آلفا هلیکس یا بتا. ساختار سوم شکل سه بعدی پروتئین‌ها را توصیف می‌کند در حالی که ساختار کواترنر به تشکیل کمپلکس‌ها بین دو یا چند زنجیره پلی پپتیدی مربوط می‌شود. در ادامه با مجله درمانکده همراه باشید.. .در‌واقع پروتئین، ماده بسیار پیچیده‌ای که در همه موجودات زنده وجود دارد. پروتئین‌ها ارزش غذایی زیادی دارند و به‌طور مستقیم در فرآیندهای شیمیایی ضروری برای زندگی نقش دارند. اهمیت پروتئین‌ها توسط شیمیدانان در اوایل قرن نوزدهم، از جمله شیمیدان سوئدی، یونس ژاکوب برزلیوس، که در سال 1838 واژه پروتئین را ابداع کرد، کلمه‌ای برگرفته از واژه یونانی prōteios، به معنای “داشتن مقام اول” شناخته شد. پروتئین‌ها برای گونه‌های خاص هستند. یعنی پروتئین‌های یک گونه با گونه‌های دیگر متفاوت است.

آن‌ها هم‌چنین مختص اندام هستند. به عنوان مثال، در یک ارگانیسم، پروتئین‌های ماهیچه‌ای با پروتئین‌های مغز و کبد متفاوت است. یک مولکول پروتئین در مقایسه با مولکول‌های شکر یا نمک بسیار بزرگ است و از آمینو اسیدهای زیادی تشکیل شده است که به هم متصل شده و زنجیره‌های بلندی را تشکیل می‌دهند، درست مانند دانه‌هایی که روی یک رشته چیده شده‌اند. حدود 20 اسید آمینه مختلف وجود دارد که به طور طبیعی در پروتئین‌ها وجود دارد. پروتئین‌هایی با عملکرد مشابه ترکیب و توالی اسید آمینه مشابهی دارند. اگرچه هنوز نمی‌توان تمام عملکردهای یک پروتئین را از طریق توالی اسید آمینه آن توضیح داد، اما همبستگی‌های ثابت شده بین ساختار و عملکرد را می‌توان به خواص اسیدهای آمینه تشکیل دهنده پروتئین‌ها نسبت داد.

بدن ما از هزاران پروتئین مختلف تشکیل شده است که هر کدام عملکرد خاصی دارند. آن‌ها اجزای ساختاری سلول‌ها و بافت‌های ما و هم‌چنین بسیاری از آنزیم‌ها، هورمون‌ها و پروتئین‌های فعال ترشح شده از سلول‌های ایمنی را می‌سازند. این پروتئین‌های بدن به‌طور مداوم در طول زندگی ما در حال ترمیم و جایگزینی هستند. این فرآیند (معروف به “سنتز پروتئین”) نیاز به تامین مداوم اسیدهای آمینه دارد. اگرچه برخی از اسیدهای آمینه را می‌توان از تجزیه پروتئین‌های قدیمی بدن بازیافت کرد، این فرآیند ناقص است. این بدان معناست که ما باید پروتئین رژیمی بخوریم تا با نیاز بدن به آمینو اسیدها سازگاری داشته باشیم. از آن‌جایی که پروتئین برای رشد سلول‌ها و بافت‌ها ضروری است، مصرف کافی پروتئین به ویژه در دوره‌های رشد سریع یا افزایش تقاضا، مانند دوران کودکی، نوجوانی، بارداری و شیردهی اهمیت دارد.

همه ما باید هرچند وقت یکبار آزمایش دهیم تا مشخص شود که آیا بدن به اندازه کافی پروتئین دارد یا خیر برای این کار بهتر است به پزشک عمومی مراجعه کنید؛ در صورتی که در این زمینه سوال دارید می‌توانید از طریق مشاوره آنلاین با پزشک عمومی در سایت درمانکده راهنمایی کسب نمایید.بزرگ‌ترین دسته پروتئین‌ها پروتئین‌های ساختاری هستند. این انواع پروتئین به عنوان اجزای ضروری برای ساخت بدن شما عمل می‌کنند. کراتین و کلاژن رایج‌ترین پروتئین‌های ساختاری هستند. اینها پروتئین‌های قوی و فیبری هستند. کراتین ساختار پوست، ناخن، مو و دندان شما را تشکیل می‌دهد. در حالی که کلاژن به عنوان یک ساختار پیوندی برای تاندون‌ها، استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، غضروف و پوست شما به‌ویژه عمل می‌کند.آنتی بادی‌ها پروتئین‌های تخصصی هستند که از بدن در برابر آنتی ژن‌ها یا مهاجمان خارجی دفاع می‌کنند. توانایی آن‌ها در حرکت در جریان خون باعث می‌شود که سیستم ایمنی از آن‌ها برای شناسایی و دفاع در برابر باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر عوامل خارجی موجود در خون استفاده کند. یکی از راه‌هایی که آنتی‌بادی‌ها با آنتی‌ژن‌ها مقابله می‌کنند، بی‌حرکت کردن آن‌ها است تا بتوانند توسط گلبول‌های سفید خون از بین بروند.پروتئین‌های انقباضی مسئول انقباض و حرکت عضلات هستند. نمونه‌هایی از این پروتئین‌ها عبارت‌اند از اکتین و میوزین. یوکاریوت‌ها تمایل به داشتن مقادیر زیادی اکتین دارند که انقباض عضلانی و هم‌چنین حرکت سلولی و فرآیندهای تقسیم را کنترل می‌کند. میوزین وظایف انجام شده توسط اکتین را با تامین انرژی آن نیرو می‌دهد.